Het kaf van het koren scheiden

Precies een week geleden werd mijn donor oproep geplaatst op het internet. Sindsdien heb ik 14 mailtjes binnengekregen van mannen die zich aanbieden als spermadonor. Meer dan ik had verwacht en ik was dan ook zeer blij. Ik heb wel een paar dagen gewacht tot ik weer terug reageerde op de mailtjes. Eerst een algemene mail samengesteld waarin ik mijn belangrijkste vragen stelde en ik kort mijn situatie heb weergegeven.
Terwijl ik zat te wachten op de antwoorden op deze algemene mail kreeg ik een mailtje binnen van een vrouw. Deze vrouw wilde me waarschuwen voor een bepaalde donor. Nog geen uur later kreeg ik nog een mail binnen van een andere vrouw met precies dezelfde waarschuwing en over de zelfde donor. De namen waaronder deze donor vaak werkt kwam ook in mijn stapeltje voor met potentiële donoren. Ik heb dus wel even doorgevraagd bij de vrouwen en ik weet nu waar ik op moet letten bij deze potentiële donor.

Door deze mailtjes werd ik wel aan het denken gezet. Ik had genoeg gelezen om te weten er donoren tussen zouden zitten die er rare redenen op na houden om te doneren maar ook donoren die heel bewust bepaalde zaken achterhouden. Maar ook donoren die enorm de behoefte hebben om zoveel mogelijk nakomelingen te hebben. Maar je hoopt altijd dat iedereen die zich beschikbaar stelt als donor dat die allemaal handelen volgens de juiste redenen en gewoon domweg goede mensen zijn.

Maar zo zit de wereld niet in elkaar en zo kon ik een tweetal potentiële donoren al meteen vertellen dat het met hen niets ging worden. Hier geen boe of bah op terug gekregen dus ik zat er bij deze twee niet naast. En dan komt het kaf van het koren scheiden.
Bijna een dagtaak erbij. Dus ik reageer niet meteen op elk mailtje maar kies een dag uit waarop ik alle tijd heb om alles weer te beantwoorden. En niet alle potentiële donoren reageren even snel dus het vragenuurtje is bij de een wat verder dan bij de ander.

Tot nu toe heb ik 1 potentiële donor goed aanvoelt, op de zelfde lijn lijkt te zitten, en gewoon goed aan voelt. Maar het stemmetje zit wel in mijn hoofd te knagen. Stel dat hij ook allemaal mooie verhaaltjes aan het ophangen is. Maar aan de andere kant bedank ik mijn verstand. Want eigenlijk wilde ik pas op zoek gaan naar een donor als mijn menstruatie cyclus weer op gang was gekomen. Maar na bedacht te hebben dat het zoeken naar een donor best wat tijd kan kosten ben ik toch maar meteen begonnen. En daar ben ik nu blij mee. Want het is toch aardig wat werk om de contacten te onderhouden, de dingen te weten te komen die ik wil weten maar ook vragen van de potentiële donor te beantwoorden etc...

Oftewel langzaam maar zeker zal de juiste donor gevonden worden! Maar tot die tijd wordt het kaf van het koren scheiden...