Wat een heerlijkheid...

is dat daten zeg! Ben nooit echt goed geweest in daten enzo maar ik geniet er nu met volle teugen van. Flirter en ik hebben veel contact en we zien elkaar nu regelmatig. We hebben goede gesprekken, we hebben een hoop lol en het voelt heerlijk.

Ik ben niet iemand die me snel op m'n gemak voel bij mannen. Daar heb ik iets teveel voor meegemaakt. Maar met flirter voelt het goed. Ik voel me op mijn gemak en hij respecteert het ook dat ik hem eerst wat beter wil leren kennen voordat ik ergens inspring.

Maar het gaat de goede kant op en daar ben ik stiekem toch wel erg blij mee. En tuurlijk zit ik er wel mee over het bam-traject. Ik ben al zo ver en moet ik dat dan nu stopzetten vanwege flirter? Maar ik kan natuurlijk ook niet de kans laten lopen om mijn wens uiteindelijk alsnog uit te laten komen maar dan samen met iemand. Geloof dat ik het al eerder heb gezegd maar misschien is het wel een gelukje dat mijn cyclus nog niet op gang is. Ik heb nu de tijd om alles rustig aan te kijken en misschien nog wel belangrijker: gewoon lekker genieten!

Ik geniet er dus nog maar even van en ik denk dat als ik weer ongesteld ben geworden dat er dan genoeg duidelijk zal worden voor me.

In de war...

Ja ik kan wel zeggen dat ik me aardig verward voel. Het voelt ontzettend goed om een duidelijk doel voor ogen te hebben en daar mee bezig te zijn. Dat ik nu wel moet afwachten tot mijn lichaam de cyclus weer up en running heeft is wel wat minder. Maar de acceptatie is er en ik moet mijn lichaam ook gewoon die tijd geven. Hoe meer ik er over ga stressen hoe langer het zal gaan duren denk ik maar.

Maar dat het ook wel even goed uit zou komen dat het nog niet op gang is gekomen had ik niet gedacht. Mijn liefdesleven is belabberd genoeg geweest de laatste jaren. Als ik de mannen van me af moest slaan had ik ook niet de keuze hoeven te maken om alleenstaand moeder te worden. Maar dat er nu net een man op mijn pad zou komen had ik nog niet opgenomen in eventuele scenario's.

De mensen die mij volgen op twitter hadden afgelopen week al meegekregen dat ik aan het flirten was. Over de chat van wordfeud nog wel. Ben nooit een scrabble fan geweest maar wordfeud doe ik de laatste weken graag. Hij is geen onbekende van mij maar ken hem ook nog niet echt bepaald. Hij is de beste vriend van de verloofde van een vriendin van mij. Heb hem al regelmatig gezien bij verjaardagen etc. En na hem uitgenodigd te hebben voor ene spelletje wordfreud is op de een of andere manier een gesprek tot stand gekomen.

Afgelopen zaterdag ging het opeens in een sneltreinvaart. Van de chat van wordfeud overgestapt op de whatsapp. En als je dan toch een avondje aan het oppassen bent is het ook helemaal niet erg om te chatten. Over van alles en nog wat gepraat. Uiteindelijk kwam de vraag of ik mee wilde naar de film samen met die vriend en vriendin. Nou dat vond ik natuurlijk geen probleem.

Het kletsen ging gewoon door en ook op zondag kletsten we heel wat af via de whatsapp. Heel gezellig allemaal! En toen kwam opeens de vraag of ik een keertje met hem uit eten wilde...Ik was er effe stil van! Ik had dit totaal niet verwacht. Ik vond het vooral erg gezellig en hij weet dat ik bezig ben met zwanger worden. Maar goed ik vond het ook te gezellig om er nee op te zeggen en we hebben ook maar meteen voor die avond afgesproken. Lekker vroeg zodat we daarna de andere op konden halen om naar de film te gaan.

Ik had wel meteen mijn hart in mijn keel zitten. Waar was ik in vredesnaam mee bezig? Dit was niet de bedoeling nu! Ik kan nu geen leuke man tegenkomen! Ik sloeg dus even aardig op hol. Maar goed de date stond en ik had een uurtje om mezelf klaar te maken.

En ik heb een geweldige avond gehad! Nadat de zenuwen eindelijk weg waren en ik me prima op m'n gemak voelde hebben we lekker gegeten en rustig zitten kletsen over van alles. Het voelde niet vreemd. Ik voelde geen muurtjes hoger worden. Heerlijk. En hoe heerlijk is het om op stap te zijn met een man die niet meteen van alles probeert. We hebben gelachen, we hebben serieuze gesprekken gehad, we hebben zitten dollen. Een goede date dus die me nog steeds wat verward maakt. Na de date door naar de film wat ook gezellig was.

Hoewel ik nog geen vlinders in de buik heb voel ik me wel erg op me gemak bij hem en wil ik hem beter leren kennen. Ik ben sowieso niet iemand die meteen verliefd wordt. Ik moet eerst iemand leren kennen voordat ik er helemaal hoteldebotel van kan worden. Want het is nu eenmaal zo dat ik niet gemakkelijk mensen toelaat in mijn leven. Ik heb dus genoeg te doen de komende tijd en genoeg om telkens weer over na te denken en te zien wat mijn gevoelens ermee doen. Maar het maakt me ook wel wat in de war...het is dus maar goed dat ik mijn lichaam nu de tijd geef...dan kan ik gewoon in de war zijn en zien welke kant het opgaat...