Kinderen krijgen is niet iets waar je maar licht over moet denken. Het is niet iets wat je zomaar eventjes doet. En al helemaal niet als je alleenstaand bent. Het is nu bijna 7 jaar geleden dat ik mijn laatste relatie heb gehad. In die laatste 7 jaren heb ik mezelf goed leren kennen, heb ik mezelf prima weten te redden, heb ik het prima naar mijn in gehad. Maar alleen zijn is niet altijd even leuk. Want boodschappen halen terwijl je een flinke griep te pakken hebt is niet fijn. En zo zijn er nog genoeg dingen om op te noemen waarom alleen zijn niet zo leuk is. Maar er is een balans in, er is een balans in mijn leven. En ik vind dat je zelf bepaald of je gelukkig bent of niet. Waarom zou ik mijn geluk in de handen van een ander leggen als ik mijn geluk ook in eigen handen kan nemen. Hier leef ik mijn leven dan ook naar. En tuurlijk zou het leven ook leuk zijn met die leuke man in mijn leven. Maar dat is nu nou eenmaal niet zo. Dus leef ik een gelukkig leven zonder man.
En dat is iets wat anderen (mijn omgeving, onbekenden, etc...) maar lastig vinden om in mee te gaan. Heel veel mensen zien geluk pas als ze die leuke vriend of vriendin hebben, dat leuke huisje hebben gekocht, misschien nog een leuk huisdier erbij. En het plaatje is dan helemaal compleet als er een gezin gesticht kan worden.
Dat ik dan als alleenstaande mijn acceptatie heb gevonden in mijn alleenstaande leven en dan ook nog besluit dat ik mijn kinderwens niet langer meer kan negeren is helemaal onbegrijpelijk.
En ik begrijp de kritieken zeker. Ik begrijp de opmerkingen echt. En dat ze het eng vinden en daarom angstvallig het onderwerp niet aansnijden begrijp ik ook. Hoe leuk zijn de opmerkingen over dat je daar toch echt nog een vent voor nodig heb, of dat je dan toch wat one-night stand kan doen en ga zo maar door. Het grappige blijf om dan te zien hoeveel mensen nog in hokjes denken en zelfs soms nog in de ouderwetse hokjes denken.
Ondanks alle negativiteit geniet ik ervan dat ik nu aan het wachten ben om mijn menstruatie en van het hele idee dat ik over een tijdje aan de gang kan gaan met zwanger worden. Tuurlijk zullen er nog vele momenten komen dat ik me ook zal afvragen waar ik in vredesnaam aan begonnen ben. Maar dat geeft niet, dat is soms ook even goed. Want je moet altijd alles van alle kanten bekijken om jouw kijk op het leven te ontwikkelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten