Heerlijk om even Nederland achter me te kunnen laten dan en rond te zwerven in een vreemde omgeving. Lekker wandelen in de bossen en fotograferen in de stadjes. Even alles achter me laten en laten bezinken. En eens kijken of ik mijn leven weer een beetje fatsoenlijk op kan pakken. En wat ik nu eigenlijk allemaal wil. Want ik mag dan misschien wel in het traject zitten om als alleenstaande zwanger te worden, flirter heeft toch wel een hoop op zijn kop gezet in mijn hoofd. Het is nu wel duidelijk dat het niets zal worden. Maar het wil niet zeggen dat het niets met me doet. Het heeft een hoop met me gedaan en doet nog een hoop met me. Niet zozeer dat ik nou zo verdrietig ben dat het niets is geworden. Maar ik kan wel zeggen dat ik nu best wat moeite heb met het alleen zijn. Jaren lang kon ik er prima mee omgaan maar dat lukt nu niet meer echt. Ik vind het op het moment vreselijk om alleen thuis te zitten. Ik ga er dus ook zoveel mogelijk op uit, de wereld in en vooral van het leven genieten.
En zolang mijn cyclus nog niet op gang is zal ik dat zeker blijven doen. Ik heb geen zin meer om te wachten tot er iets mijn kant op kom. Ik ga er gewoon naar toe! Ik ben al voor genoeg dingen in mijn leven weggelopen en ik weiger dat nog langer te doen. Wat ik ga doen op het moment dat mijn cyclus weer op gang is weet ik nog niet. Ik ben er nog niet over uit. Want hoe groot mijn kinderwens ook is, de gedachte dat het ook samen kan met iemand anders is een optie die ik nu ook goed moet overdenken. Die optie kwam eerst niet eens in mijn lijstje voor. Maar het is toch iets waar ik toch ook over na moet denken. Maar eerst ga ik deze december maand zien te overleven. Ik ben nooit echt goed geweest in deze maand. Maar ik ga niet teveel toegeven dit jaar aan de december blues...
